Op Facebook las ik op mijn tijdlijn een advertentie voor een gratis cursus portretfotografie bij het Da Vinci college in Dordrecht. Als rasechte Nederlander die op de centen let, kon ik dat natuurlijk niet langs me heen laten gaan 😊
Het lukt me intussen heel aardig om, manueel, een scherpe foto te maken met een mooie bokeh maar qua compositie en belichting laten ze soms nog wel te wensen over… Dus wijzer wordt ik er allicht van! In deze post doe ik verslag deze cursus, uiteraard in tekst maar vooral ook beeld!
Les 1: Introductie fotografie
Mmm, dat Da Vinci college is best groot… Waar is in vredesnaam de lesruimte? En hoe kom ik dat gebouw binnen om 19:00 uur? Gelukkig schoot een vriendelijke dame van het restaurant me te hulp door me via allerlei “sluip-door-kruip-door” gangen naar de juiste kamer te loodsen! Tot bleek dat dit toch niet de juiste was… de lessen waren verplaatst naar één verdieping lager!
Nadat iedereen was binnengedruppeld, werden we welkom geheten door een enthousiaste Rob van der Pas, onze docent voor de komende drie lessen. De cursisten waren overigens weer van zeer divers pluimage, van begin twintig tot… een stuk ouder en van echte beginners tot wat meer gevorderden fotografen. Ook hier al veel systeemcamera’s en weinig Nikons, eigenlijk hetzelfde als bij de basiscursus die ik samen met mijn zoon Jasper heb gevolgd.
Voor mij persoonlijk was deze eerste avond vooral gezellig. Rob vertelde in één les waar Jeroen van de Ploeg zes lessen voor nodig heeft en gebruikte daarbij zelfs af en toe exact dezelfde plaatjes 🙂 Dus met name theorie over de belichtingsdriehoek en specifieke vragen over de camera’s van de aanwezigen. Aan het eind volgde nog kort wat toelichting over “portretfotografie bij daglicht”, het onderwerp waar we voor kwamen, en een korte vooruitblik op de workshop van aanstaande vrijdag.
Die workshop is trouwens ook de perfecte gelegenheid om mijn nieuwe Sigma 50mm f2.8 macrolens te testen voor portretten. Het is in feite een soort prime lens (vaste brandpuntsafstand) en zou perfect moeten zijn… Nou, ik kan je zeggen, dat is ie! Ik heb een nieuwe favoriete lens! Loepzuiver voor LEGO-shots maar ook super scherp voor portretten. Helemaal top!
Les 2: Workshop
De tweede lesdag bestond uit een workshop op vrijdagmiddag. De opdracht was om gedurende drie uur in en rondom het Da Vinci college zoveel mogelijk portretten te schieten! Dat mocht van iedereen die je maar tegenkwam, van elkaar of van een model dat je zelf had meegebracht, en een aantal cursisten had dat, tot mijn verbazing, ook gedaan! Ik niet uiteraard en dus ben ik in eerste instantie op pad gegaan met mede-cursist Wendell die zich ontpopte tot een uitstekend model! Dank Wendell!
Na een korte introductie en uitleg van de diverse reflectiematerialen die Rob had meegenomen, werden we losgelaten in het gebouw. Nou ja, eerst heeft Rob ons nog een aantal locaties laten zien waar we foto’s zouden kunnen maken en daarbij de nodige tips gegeven!
Model 1: Wendell
Daarna dus, nog behoorlijk onwennig, op stap met Wendell. Waarbij ik het met name was die foto’s nam en hij braaf probeerde mijn aanwijzingen op te volgen… Hieronder de drie beste foto’s die ik van hem heb genomen. Het commentaar uit de nabespreking voeg ik later toe.
Dit is één van de eerste foto’s die ik genomen heb van Wendell en ik vind hem erg krachtig. Zeker in zwart-wit, de gekleurde banen op de achtergrond leiden anders nogal af. Hier staat echt iemand!
Deze foto is genomen in een grote hal van het Da Vinci college waar gelukkig op een paar plaatsen daglicht door werd gelaten. Door omhoog te kijken valt het licht prachtig op zijn gezicht. Ik heb op deze plaats foto’s genomen vóór en dóór het gaas, deze met de waas van het gaas nog zichtbaar vond ik een stuk spannender. Ben benieuwd wat de anderen daarvan vinden…
Voor de school lag een mooi, kleurrijk regenboog zebrapad. Dat leek me een mooie locatie voor een foto! Maar door de felle zon en afwezigheid van enige schaduw, viel dat heel anders uit! En desondanks vind ik het best een leuke foto geworden met een spontaan karakter!
Hieronder nog twee nakomertjes die ik nog vond na de edit van de rest van de foto’s.
Het gras bij het spoor opgezocht voor een andere, meer natuurlijke achtergrond.
Van dichtbij en binnen genomen. Een mooi ingetogen beeld vind ik.
Model 2: Simone
Onderweg kwamen we uiteraard met regelmaat wat mede-cursisten tegen die we dan ook gelijk als model gebruikten 😉 Zo heb ik onder andere een aantal mooie foto’s mogen maken van Simone. Hieronder weer de drie beste:
Bij deze was ik verbaasd dat de ogen zo scherp zijn ondanks haar bril! Erg blij mee! En blauw past erg goed bij haar!
Wat ik mooi vind aan deze foto is de lichtval van links, die mooie strepen achterlaat op Simone haar gezicht en kleding. Ook dat de kleuren elkaar zo goed aanvullen, haar ogen, shirt, de achtergrond en zelfs haar brilmontuur, vind ik erg aantrekkelijk. Ik heb alleen even getwijfeld vanwege de scherpte, haar ogen zijn nét niet helemaal scherp, maar vanwege het totale plaatje toch geplaatst.
Ook al kijkt Simone hier niet in de lens, toch is het mooi, ongedwongen plaat geworden denk ik! Deze vond Simone zelf het mooiste.
Hieronder nog twee nakomertjes die ik nog vond na de edit van de rest van de foto’s.
Eigenlijk hetzelfde beeld als hierboven alleen kijkt Simone hier niet in de lens. Vond ze zelf vaak mooier.
Alsof ze aan het peinzen is over iets… Misschien haar volgende foto?
Hierna ben ik met een aantal mede-cursisten weer naar buiten gegaan. Intussen was de harde zon weg en kon er buiten ook wat beter gefotografeerd worden. Op een gegeven moment zijn we aangehaakt bij een stel collega’s die twee scholieren had gestrikt voor een shoot. Daar heb ik heel brutaal gebruik van gemaakt door lekker mee te schieten.
Model 3: Sterre
Deze jongedame was echt een natuurtalent! Ik had het idee dat ze al vaker had geposeerd en later bleek dat inderdaad het geval te zijn. Ze wist namelijk precies hoe ze moest kijken en dat leverde een boel mooie beelden op. Vandaar dat haar galerij iets meer foto’s bevat. Ik heb hier een aantal foto’s bewust omgezet naar zwart-wit, de locatie waar we schoten, leek qua kleur erg veel op haar blonde haar en dat deed niet echt veel voor het complete plaatje vond ik.
Volledig gefocust kijkt Sterre hier naar de andere fotografen die haar vanaf de voorkant vastleggen. Daardoor kreeg ik de kans haar en-profiel te fotograferen en ik ben erg tevreden met het resultaat. Dit is ook één van de weinige foto’s die ik in portrait stand heb genomen. Hetgeen eigenlijk best onlogisch is gezien de naam…
Met een stuk of vier, vijf fotografen die om je heen drentelen, weet je soms niet waar je naar moet kijken…
Nog een mooie “en-profiel” van Sterre terwijl ze haar vriendin aan het bijlichten is met een reflectiescherm. Ook hier gekozen voor zwart-wit omdat dat de nogal drukke achtergrond wat tempert. Ze komt hier heel anders over dan op de eerste “en-profiel” vind ik!
Dit is mijn favoriete foto van de hele workshop. Vanwege de scherpte, de wijze waarop ze naar de camera kijkt, eigenlijk het geheel. Ook in zwart-wit is deze erg mooi maar hier heb ik bewust gekozen voor kleur om haar mooie blauwe ogen nog beter uit te laten komen. Wat wel jammer is, is de donkere vlek naast haar wang. Die zit in de achtergrond en kreeg ik niet goed weggepoetst zonder ook haar haar deels te verwijderen. Ondanks dat ik met deze foto erg blij ben, heb ik hem niet ingestuurd omdat ik de “en-profiel” foto net wat spannender vond.
Tot slot nog een wat minder spannend, frontaal beeld. Dit is één van de weinige foto’s die ik zo heb genomen, waarbij het model dus echt recht de lens in kijkt. Ik vind dan zelf niet de meest spannende beelden opleveren. Maar goed, het is zeker geen slechte foto 😉
Hieronder nog twee nakomertjes die ik nog vond na de edit van de rest van de foto’s.
Ik kan maar niet beslissen of de foto’s nu mooier zijn in zwart-wit of in kleur… Ik laat jullie zelf maar beslissen..
Wat een plaatje!
Na de sessie met Sterre en haar vriendin (daar heb ik maar één foto van kunnen maken en die was helaas niet scherp), had ik wel zin in koffie. Maar helaas, onderweg naar de automaat kwam ik Fabiënne tegen, één van de meegekomen modellen… Ik mocht haar even “lenen” en dat werd een gezellig half uurtje experimenteren. Waarmee? Met extreme close-ups! Fabiënne had namelijk erg mooie bruine ogen en ik wilde weleens kijken hoever ik in kon zoomen en ze scherp op de foto zetten… Gelukkig was Fabiënne wel in voor een dergelijk experiment 🙂 Ze was ook wel wat gewend, haar hobby bleek namelijk cosplay te zijn en dan wordt je natuurlijk regelmatig op de foto gezet…
Model 4: Fabiënne
Met haar heb ik me dus met name gefocust op haar ogen. Met statief, mijn macrolens en afstandsbediening en gezeten aan een tafeltje, zijn we aan de gang gegaan. Al gezellig pratend over cosplay, LEGO en animatie, hebben we onderstaande beelden gemaakt.
Is dit nog een portret? Ik vind dat het nog net kan… Wat vinden jullie? Een mooi, indringend beeld vind ik het in ieder geval wel!
Dichterbij ging niet. Althans niet als ik haar hele oog er nog op wilde hebben… Dit soort foto’s zijn wel goed om te leren hoe je ogen moet nabewerken in Lightroom… Al hadden ze weinig nodig!
Hier spert Fabiënne haar oog wel erg ver open… Daardoor zie je wel heel goed hoe scherp de foto en de lens is, je ziet de gebouwen er perfect in weerspiegeld! De lens zat op dat moment echt op een paar centimeter van haar oog dus wel heel erg in haar personal space…
Les 3: Nabespreking
Na de workshop zelf, vond ik dit de leukste les. Het nabespreken van foto’s met z’n allen is ontzettend leerzaam en leuk! En dan denk je aan het begin, 3 uur is toch véél te lang voor een stuk of 40 foto’s maar dat bleek dus heel erg mee te vallen! We waren om 21:59 uur klaar!
De foto’s werden individueel besproken waarbij Rob ze ook nog eens 1, 2 of 3 sterren gaf. 1 ster was “afkeur”, die deelde hij gelukkig maar weinig uit. 2 sterren was “kan beter door nabewerking etc. ” en 3 sterren was voor foto’s die aan de eisen van goede portretfoto voldeden. Mijn foto van Sterre kreeg 3 sterren 😊
Maar veel belangrijker dan die sterren, was natuurlijk het commentaar van Rob en de mede-cursisten! Iedereen werd uitgenodigd zijn ongezouten kritiek te geven (wel met een opbouwend doel) en daar leer je veel van. Leuk was ook de verhalen achter aan aantal foto’s te horen, daar gaat het immers écht om!
Mijn foto’s werden gelukkig goed ontvangen en daar ben ik erg blij mee voor zo’n eerste keer 😊 Zo werd de foto van Wendell bestempeld als “Vol laagjes” en tot “Net een still uit een film” en die van Simone als “Kan zo als reclame gebruikt worden voor het Da Vinci of… Randstad Uitzendbureau 😂”.
Conclusie…
Portretfotografie is leuk! Natuurlijk ontzettend anders dan met LEGO-fotografie o.i.d. bezig zijn maar ook hier ben je constant bezig met het juist wegzetten van je model, met het licht en met de perfecte focus. Helaas ben ik nog steeds niet over mijn schroom heen kunnen stappen om een vreemde te benaderen met de vraag of ik foto’s van hem/haar mag nemen. De modellen werden me tijdens de workshop als het ware “in mijn schoot geworpen”. Toch eens kijken of ik me hier overheen kan zetten want ik wil hier wel meer ervaring mee gaan opdoen!
De locatie, de inhoud van de cursus en Rob als cursusleider heb ik allemaal als erg prettig ervaren. Deze gratis workshop was een “teaser” voor de betaalde, volledige cursus “Vakdiploma fotografie” die Rob geeft op het Da Vinci College en ik zou deze best willen volgen. De kosten weerhouden mij nog wel een beetje maar ik ga er nog even ferm over nadenken…
Erik fotografeert 