Op 17 oktober vond in Breda de “Rooie Zondag” plaats: “de gezelligste kermiskoers van Nederland” zoals ze zelf verkondigden. Tijdens deze koers was er ook aandacht voor de brede sport en werd er onder andere een officiële handbike wedstrijd gereden. Drie van de leden van mijn handbike groep deden ook mee en twee daarvan waren degenen die ik heb gevraagd om model te willen staan voor de tijdschrift cover die ik moet maken voor de fotografie cursus die ik doe bij de Nieuwe Veste! Reden te meer dus om daar foto’s te gaan maken! Daarnaast leek het me ook gewoon erg leuk om eens een echte handbike wedstrijd te zien en ook naar de fixed gear race keek ik uit.

Instellingen…
Voorafgaande aan de koers had ik op internet het nodige nagezocht over wat de beste instellingen zijn voor sportfotografie. Dit was immers de eerste keer dat ik dat probeerde… Continue focus, zo groot mogelijk diafragma (om zoveel mogelijk licht binnen te laten zodat de ISO zo laag mogelijk kon blijven) en een sluitertijd van rond de 1/1000 seconde. Check! En ook werd back-button-focus aangeraden (waarbij je het focussen losmaakt van de sluiterknop) maar daar werk ik een hele tijd mee.

Dus alle zooi in mijn tas, ik had mijn 70-300 mee maar voor de zekerheid ook mijn 17-50 f2.8 en mijn 50 f2.8, op de fiets en dan zelf ook even “racen” want ik was aan de late kant. Achteraf was al dat gehaast niet nodig, want bij de koers was de boel uiteraard al flink uitgelopen… Dus ik was ruim op tijd om het opstellen en de start nog mee te maken.

En…actie!
Na de start heb ik meerdere plaatsen geprobeerd om foto’s te nemen: in de eerste bocht, bij de Koepel gevangenis en net na de bocht. Maar wat ik ook probeerde, ik kreeg de foto’s maar niet scherp… Het is zo verschrikkelijk lastig om je focus goed te krijgen bij objecten die zo snel bewegen als een fiets! En die scherpte, daar zocht ik juist wel naar! Ik wilde juist graag de gezichten van de sporters vastleggen, de inspanning, vastberadenheid, vermoeidheid, wanhoop… Dat vind ik vele malen mooier dan een shot van een kluitje fietsers…
Ten dele is dat toch wel gelukt, ook al zijn de beelden dan niet helemaal scherp. Ik heb ook heel vaak gekozen voor zwart-wit in de nabewerking omdat dat nog meer de nadruk legt op de uitdrukking en het object zonder afgeleid te worden door felle (achtergrond)kleuren. Hieronder een galerij met actiefoto’s gedurende de handbike race en een paar van de, erg spectaculaire fixed gear race. Een aantal foto’s heeft een onderschrift voor een stukje toelichting (direct onder de foto of de i-knop, afhankelijk van je browser en device). De instellingen vind je zoals altijd weer onder de i-knop.
Eromheen
Tussen de rondes door en na afloop van de races heb ik nog een aantal platen geschoten van de deelnemers en het publiek. En dat leverde eigenlijk nog de mooiste foto’s op! De emoties na een goede, of minder goede, race laten zich dan goed aflezen van de vermoeide gezichten en kan tot mooie platen leiden. Oordeel zelf!
Fotografen
Een speciaal galerijtje voor mijn collega fotografen waarvan ik er ook een paar op de foto heb gezet…
Van jong… … tot iets ouder… … er werd veel geklikt!
Conclusie
Al met al heb ik me prima vermaakt tijdens de race. Het was leuk eindelijk eens een heuse handbike race te zien en een van mijn trainingsmaten te zien winnen in zijn klasse! Diep respect voor alle deelnemers, wat een mooie promotie voor de sport! Ook de fixed gear race vond ik er spectaculair, wat gaan die jongens, en die ene dame (!) ontzaglijk snel!
Met ruim 350 foto’s uit te zoeken, mijn camera stond op burst-mode, was ook de nabewerking best een klus. Ik heb de foto’s vrij grof nabewerkt deze keer, voornamelijk gesneden, wat kleurcorrectie, omgezet naar zwart wit en wat ruisreductie. Vooral dat laatste moet ik nog goed leren want een aantal foto’s heeft nog steeds wel wat ruis. Maar dat is voor een volgende keer!